Klik hier voor deel 3
'Marian', zei Richard zachtjes, 'ik kan je wel begrijpen, maar je hoeft niet eenzaam te zijn, er zijn mensen die je warmte en liefde willen geven. Die Casper is het niet waard, weet je. Diverse van mijn vrienden kennen hem wel. Laat hem toch los en denk er niet meer aan. Je hoeft jouw leven niet voor hem weg te gooien. Casper Casanova noemden sommigen hem wel eens gekscherend. Hij is daar in ‘Timeless’ met allerlei meiden gesignaleerd. Ja, ik kan me nog goed herinneren dat hij daar ook vaak met jou was. Twee weken terug was hij daar opeens weer met een lichtblond meisje. Hij slaat ze voortdurend aan de haak en dumpt ze dan weer. Maar waarom heb je dat met je laten gebeuren? Je bent toch geen wegwerpvoorwerp? Had je het niet in de gaten, dat hij je bedroog? Marian, hoor je me, het is een charlatan, een jongen die zich niet wil binden. Hij is jouw liefde niet waard Marian. Marian, hoor je me? Marian was in gedachten verzonken en leek opeens weer tot het heden terug te keren. Hè, wat zei je?…Ze veegde snel langs haar ogen en keek met en betraand gezicht naar Richard. 'Dus hij heeft nog meer meisjes bedrogen?' Ze keek vragend naar Richard. Hij knikte alleen. Marian moest even slikken en ze dacht er opeens aan dat ze er op dit moment nog steeds verschrikkelijk uit moest zien. Haar mascara was vast vreselijk uitgelopen. 'Ik, ik moet even naar het toilet, Richard', zei ze. Ze pakte haar tasje en ze stond op. Richard begreep het. Net toen ze opstond, pakte hij haar hand nog even vast en vroeg: 'Gaat het wel, Marian?' Ze knikte en zei: 'ik ben zo terug…'
Tien minuten later kwam Marian weer terug. Ze had zich in het damestoilet opgefrist, haar gezicht gewassen, vervolgens haar wimpers bijgewerkt en was weer een beetje tot zichzelf gekomen. Ze ging weer op haar stoel zitten achter het tafeltje. Het restje choco in haar kopje was inmiddels afgekoeld. Richard schoof haar kop opzij en zei kordaat: 'Zullen we maar even verse bestellen? Of wou je wat anders?' Nee, schudde Marian met haar hoofd en zei: 'Hetzelfde is prima'. Marian keek op en staarde Richard bedachtzaam aan. 'Ik wil je nog wat vertellen over Valentijn, Marian, zei Richard opeens. 'Die Valentijnsdag is alleen maar bedacht door de middenstand. Het is een mogelijkheid om extra geld te verdienen. Ze grijpen daarvoor elke gelegenheid aan. Voor jou hoeft het helemaal nooit alleen vandaag maar Valentijn te zijn, Marian. Als je echt van iemand houdt, is het elke dag Valentijn. Echte vriendschap duurt niet slechts één dag, maar veel langer. Kijk er eens met andere ogen naar. Het begint bijvoorbeeld al in december, Sint Nicolaas, dan meteen daarna de Kerstinkopen. Schitterend opgetuigde etalages, overal lichtjes. Je wordt met prachtige folders en reclames naar de winkels gelokt. Januari is het uitverkoop, 14 februari Valentijn. Op 15 maart vriendinnendag. In de maand april is het Pasen, de tweede Paasdag wordt uitgebreid benut door de meubelboulevards en de tuincentra om weer een extra klanten te trekken. Dan komt op 11 mei Moederdag eraan en 15 juni Vaderdag. Al die keren probeert de middenstand de consument ervan te overtuigen dat ze iets moeten kopen. Dat brengt extra geld in het laatje. Jonge, verliefde, mensen zijn met Valentijn extra gevoelig, dus die Valentijn wordt er gewoon ingehamerd. Marian schudde ongelovig met haar hoofd en zei aarzelend: ‘Maar is Valentijn dan niet speciaal?’ Richard grinnikte een beetje en antwoordde: ‘Het is maar net hoeveel waarde je eraan wilt hechten. Natuurlijk is het altijd leuk om een kaart of klein cadeautje te krijgen. Dat kan ook op een heel ander, speciaal moment, al is het 29 oktober of 2 augustus voor mijn part. Je kent het verhaal van Valentijn toch wel? Het ging over een priester, Valentino, die volgens de legende een weldaad aan de dochter van de beul deed. Die beul had een blinde dochter en hij vroeg aan de priester of hij iets voor zijn geliefde dochter kon doen. Valentino gaf hem een briefje. Op datzefde moment kon die dochter weer zien... Of het echt gebeurd is, niemand zal het ooit weten. Anders vertel ik het je de hele legende nog wel een keer.
Marian, ik wil je vragen of je aanstaande zaterdag met mij uit wilt gaan. Nee, niet naar Timeless, dat lijkt me teveel herinneringen voor je oproepen. Maar er is een leuk Italiaans restaurantje aan de andere kant van de stad, 'Napolitana', het is pas vorige week geopend. Ze hebben er allerlei wisselende gerechten en er is vast wel iets bij dat je lekker vindt. Een pizza of bijzondere pasta lust je toch wel? Marian leek zich opeens heel bewust van zijn aanwezigheid. Ze keek nog eens naar zijn blonde haren en die guitige kop. Ja, dit is ook best een leuke vent, dacht ze. Waarom had ze hem nooit opgemerkt? Had hij echt naar haar gekeken in Timeless? Intrigerend. Voor zichzelf besloot ze Richard een kans te geven en vanaf dat moment Casper te vergeten. Ze keek Richard aan en zei: 'O, dat lijkt me wel een leuk idee , ja okay. Richard schoof zijn stoel wat dichter bij het tafeltje, leunde naar voren en legde zijn handen tegen haar wangen. Ze verzette zich er niet tegen. Heel voorzichtig kwam hij met zijn hoofd bij haar gezicht, trok haar hoofd wat dichterbij, duwde zijn lippen tegen de hare en vroeg: 'Mag ik?'... Hij wachtte niet op haar antwoord en gaf haar zachtjes een kus. 'Marian, ik ken je nog niet zo goed, maar je bent volgens mij een heel lief meisje.' Marian's donkerblauwe ogen waren nu vlak voor de zijne. Het maakte niet uit dat ze gehuild had. Hij kon het nog wel zien, maar nam zich voor haar weer te laten lachen. Hij keek haar indringend aan en zei: Marian, ik geloof dat je nooit meer Valentijn hoeft te vieren. Als je wilt, maken we er elke dag Valentijn van. Wil je dat proberen? Wil je de liefde weer een kans geven? Echt dat moet je doen, kijk naar de toekomst. Trouwens, ik heb je toen in ‘Timeless’ al verschillende keren gadegeslagen en ben stilletjes en beetje verliefd op je geworden. Vind je dat gek, als ik dat zo zeg? Vanmorgen zag ik je opeens na zo lange tijd weer staan en ik kon niet anders, dan je daar weghalen. Ik heb ook een aantal cd's die je vast wel mooi vindt. Die mag je wel van me lenen. Dat zal je vast een beetje opvrolijken.'
Marian stak haar handen uit en Richard greep de hare. 'Richard, dank je wel, dat je mij daar bij die vijver hebt weggehaald. Ja, ik wil je een kans geven. Het is goed zo.'Even later rekenden Richard de twee choco en twee koffie af…
Jacob stond achter de bar. Hij stopte het geld van de nota behoedzaam in de lade onder de toonbank, gooide de euro fooi in het potje links achter de tap. Hij zag met een snelle beweging van zijn ogen dat de jongen en het meisje, die zojuist bij het tafeltje vooraan hadden gezeten, hun jas weer hadden aangedaan. Vlak voordat de deur achter hen dichtviel, kon hij nog juist zien dat de jongen zijn arm om de schouder van het meisje legde. Ze keek naar het stel en glimlachte haast onzichtbaar. Peinzend bleef Jacob met het glas dat hij net aan het afspoelen was, staan. O ja, dacht hij bij zichzelf. Het is vandaag Valentijnsdag. Dan zijn die verliefde stelletjes extra zorgzaam voor elkaar, dat is toch zo? Of niet? Of was het geen verliefd stel? Hij haalde zijn schouders op. Het leken hem wel een aardige mensen. Je kon duidelijk zien dat het meisje iets belangrijks aan die jongen had verteld. Ze leek blijer dan toen ze binnenkwam. De jongen was in ieder geval zorgzaam voor dat meisje, dat kon hij zo zien. Ach misschien kwamen ze nog wel een keer terug ….
[EINDE]
Vond je het spannend? Hiermee is deze novelle (korte roman) eigenlijk afgelopen.
Binnenkort ga ik weer andere blogs schrijven, 14 februari ligt al zover achter ons...
Hiermee is ook de prangende vraag van veel lezers beantwoord: 'Wat wilde Richard nu eigenlijk aan Marian vragen? Tja: of ze zaterdagvaond met hem uit eten wilde gaan...
Daaromheen liggen 4 hoofdstukken vol fantasie: Wanhoop, emotie, verlangen, passie, tussen droom en werkelijkheid. Ik hoop dat je het de moeite waard vond. Wil je toch dat het verhaal een vervolg krijgt? Laat het dan in je reactie weten, misschien moet ik er dan nog eens over nadenken….
©Matthijs, 6 maart 2008
Fictie.
Ik vind het fijn als je een reactie achterlaat.
Meer blogs lezen? Word lid van mijn bloghyve op hyves:
http://blogsvanmatthijs.hyves.nl/
Omdat ik deze foto van Valerie Kuypers wel heel opmerkelijk vond, waag ik er toch maar weer even een kort, informatief, blog aan. In eerste instantie lijkt het kunst, maar het gaat hier om de reconstructie van een jongenshoofdje. Als je wat langer naar de foto kijkt, is het heel fascinerend. Misschien heb je de informatie hierover in de dagbladen gemist, dus hierbij een herkansing. Het gaat ook niet om spectaculair nieuws, maar wel leuk dacht ik. De begeleidende tekst hieronder is dit keer ook niet van mij, maar grotendeels van de nieuwsfeed van het ANP, dus geen eresaluut!. Standaard werk van journalisten. 
