woensdag 30 januari 2008

Onvermijdelijk afscheid

Ruim 22 jaar ben je nu mijn maatje, mijn toeverlaat. Ik kan eigenlijk niet zonder je. Destijds was ik meteen verliefd op je. Vooral je welgevormde buitenkant trok me in eerste instantie aan. Wat zag je er prachtig uit! 'k was trouwens niet de enige die dat vond. Later ontdekte ik dat je binnenkant nog veel belangrijker was. Hoewel, het was ontzettend lastig om je te doorgronden, want je zat aardig complex in elkaar. Ik heb je soms wat verwaarloosd, dat weet ik. Toch ben je me tot nu toe trouw gebleven.

Het ging langzaam maar zeker steeds minder met je. Al een tijdje moet ik er rekening mee houden dat je er op een dag niet meer zal zijn. Ik wil er niet aan geloven, maar toch moet het. Je hebt mij in al die jaren zoveel warmte gegeven. Elke dag was je er voor me, of ik nou in een goed of minder goed humeur was. Ik heb nooit aan je getwijfeld en ik merkte gewoon dat je er voor me was. Als ik dan op een avond verkleumd thuis kwam van het sporten, zorgde jij ervoor dat ik me behaaglijk voelde bij je. Nu, bij het naderend afscheid, schiet me dit opeens te binnen: als we vrienden op bezoek kregen, waren ze altijd blij met jou aanwezigheid. Dat merkte je direct. Je was er gewoon, ook voor hen. Niemand besefte het, maar het was altijd fijn en toch was je nooit nadrukkelijk aanwezig.

Mooie herinneringen komen opeens weer terug; al die heerlijke lange avonden, waarin je me zoveel plezier schonk. Ja, je was ontzettend waardevol. Toen je net mn vriendin was, omhelsde ik je en liet mn handen over jouw buitenkant glijden. Wat een heerlijk gevoel was dat, wat een genot. Je kwam bij mij in huis en ik bekeek je helemaal. 'k genoot ervan als je je best deed en volop bezig was. Ik heb al die jaren geprobeerd goed voor je te zorgen en je niet te beschadigen. Behalve die ene keer, vorig jaar november. Ik heb je toen heel hard geslagen, omdat je niet deed wat ik wilde. Het was een enorme klap en je trilde helemaal. Toch liet je het gewoon over je heen komen, zonder tegensputteren. Vergeef het me, want het gebeurde echt in een opwelling, omdat ik dacht dat je me niet meer kon verwennen... Sorry dat ik opeens zo aggressief was, maar het welde opeens in me op. Toch heb ik niet destructief gehandeld. Even dacht ik toen: je moet bijdraaien. Misschien heb ik je toch wel enorm beschadigd. Wat het precies met je gedaan heeft, ik weet het niet.

Toen het opeens een paar weken terug wat minder met je ging, begon ik me opeens zorgen te maken. Van binnen was je misschien al zwakker dan ik hoopte. Je ging opeens erg achteruit en eigenlijk had ik het beter moeten beseffen. Ja, je mag het best weten: nu begin ik me echt heel veel zorgen te maken... Lang en zwijgend heb ik naar je gekeken en ik weet dat het een onomkeerbaar proces is. Ik ben niet bij machte om in te grijpen. De realiteit dringt nu pas keihard tot me door. Diverse gedachten komen bij me boven. Stel dat je er straks niet meer bent, dan moet ik altijd zonder je. Dat feit maakt me radeloos. Wat zou ik zonder je moeten? Hoe gaat het nu verder? Ik gaf je al de aandacht die je nodig had. Toch, aan alles maak ik nu op dat je einde nadert. Maar wat dan? Je neemt toch niet van het ene op het andere moment afscheid? Nee, dat kun je me niet aandoen, laat me alsjeblieft niet alleen zonder jou.

Het gaat het gebeuren, ik voel het. De periode daarna zal heel bepalend zijn. Stel dat ik een nieuwe vriendin krijg, hoe zou ik dat ervaren? Ik denk wel dat ik heel snel aan een ander toe ben, want het samenzijn is zo lekker, daar kan ik niet zonder. Ik heb het nodig. Wellicht is ze heel anders dan jij en ziet ze er veel eigentijdser uit. Misschien is ze ook wel veel stiller dan ik met jou gewend was. Het zal zeker anders zijn. Maar een ander in jouw plaats? Nee, daar wil ik nu nog niet aan denken. Ik moet en zal al het mogelijke doen om je te behouden. Je ziet er zo stoer uit, je geeft zoveel en veroorzaakt bij mij altijd een happy gevoel. Nee hè, wacht nog even, neem geen afscheid, want ik heb je zo nodig... Geloof me, tot aan het laatste zal ik je liefdevol blijven verzorgen. Ik heb zojuist voor je opgebeld. Zometeen komt er iemand naar je kijken en dat is misschien je laatste redding. Misschien mag je nog even bij me blijven...

De deurbel ging en er stond een man voor de deur:
U heeft gebeld over een storing aan de CV-ketel?

-------------------------------------------
©Matthijs, 30 januari 2008
Toevoeging 16 juli 2008:
Vorige week hebben we dan echt een nieuwe combi-ketel laten plaatsen, na 23 jaar trouwe dienst. Het werd dus hoog tijd. Die storing, eind januari jl., was al de 'vooraankondiging' 

woensdag 23 januari 2008

Is het besmettelijk?

Een lange tijd heb ik geaarzeld. Zou ik het doen? Moest ik het laten nakijken? Ja, ik moest en zou het weten. De symptonen waren er al een tijdje. Het kon wel eens ernstig zijn. Gisterenmorgen was het dan zover. Ik keek schuchter rond in de wachtkamer en het bleek dat ik niet de enige was... Het zat stampvol.

'Ja, de volgende...' Goedemorgen dokter...

Wat kan ik voor je doen? Eh, dokter ik heb al een tijdje last van hyverigheid. Wanneer zijn de verschijnselen begonnen? Nou, ja ik denk zo'n drie maanden geleden. Toen merkte ik voor het eerste een toename van hyvertjes. Het begon met èèn en langzamerhand breidde het zich uit. Toe maar, laat me eens naar je kijken. Ga daar maar zitten. Helemaal uithyven is niet nodig hoor. Alleen even je hyvertje omhoog en dan wil ik ook dat je zometeen evenop de hyvesschaal gaat staan. Ja, hyve maar eens diep in en blijf het vasthouden. O ja, mmm, ik zie het al. Je bent niet overhyved, maar je zult er toch rekening mee moeten houden dat je er altijd wel wat van zult blijven merken. Op welke momenten komen de verschijnselen het sterkst? Meestal 's avonds dokter. Overdag heb ik wel eens een enkele hyver, maar 's avonds komen ze bij bosjes. Ineens wordt het heel erg hyverig en dan denk ik wel eens: podcast nog aan toe, als het maar niet verergert, dat hyven. Dus ik maak me een beetje zorgen, dat het doorhyvet. Ik heb al geprobeerd het van me af te hyven, maar het hyvet niet. Het beste lijkt me als ik je wat voorhyve. Vanaf morgen beginnen met innemen. Eerst een kleine dosis hyvers inhyven, dan langzamerhand wat meer. Zo bouw je het langzaam op. Je merkt vanzelf wel waar de hyves-grens ligt. En je zult merken dat het na een poosje went. Je hyved toch niet regelmatig hè?. dat wil zeggen; je bent toch geen verstokt hyver? Nou dokter, ik kan eigenlijk niet zonder. Niet dat ik verhyved ben, maar het is zo lekker. Als ik erg veel trek in een hyvertje heb, dan pak ik er één, soms ook wel twee achter elkaar. Maar mn hyves-partner vindt dat ik het moet afbouwen. Ze kan het gewoon ruiken, als ik aan het hyven ben geweest. Ja, het is nu eenmaal slecht voor je gezondheid, zoveel hyven. Sommigen raken helemaal verhyved. En hoe staat het met je omgeving? Hoe reageert die erop? Dokter, om eerlijk te zijn, ik merk wel als ik veel hyves-contacten heb, dat het zich dan sterker manifesteert. Ik bedoel: ze hyven ook geregeld en ze hyven terug. Hier, neemt dit maar mee, je kunt deze hyvers vanmiddag ophalen. Maak tevens maar even een afspraak over twee weken, dan kijk ik opnieuw of de hyverigheid is afgenomen. Het is de bedoeling dat je eerst goed uithyvet. Dank u wel dokter... O ja, nog één vraag: u denkt toch niet dat het besmettelijk is hè, dat hyven? ik bedoel: ik kan toch wel normaal hyven?
Wees gerust hoor, ik krijg hier wel meer hyvers met dezelfde klachten, maar in het algemeen blijft het wel binnen de hyves-grenzen. Het is echt niet allemaal hyves wat de klok slaat. Nou, tot hyves hè dan maar en denk eraan: rustig doorhyven, dan komt het wel goed.

©Matthijs, 23 januari 2008
Meer blogs lezen? Word lid van mijn bloghyve op hyves:
http://blogsvanmatthijs.hyves.nl

maandag 21 januari 2008

Is fluis-te-run slecht voor je stembanden?

Vandaag ga ik eens lekker fluisteren, -fluis-te-run-, maar is dat eigenlijk niet slecht voor je stembanden? Alhoewel, ik krijg geen groot gezelschap op visite, dus kan ik lekker mn gang gaan en hardop fluisteren... My company is not present... (Mijn company wel). Ja heerlijk fluisteren, totdat de telefoon gaat, want dan moet ik weer snel omschakelen en mij luid en duidelijk melden... haha. Want het geeft natuurlijk een rare indruk als je fluisterend de telefoon opneemt met: 'Hallo, ja je bent met mij verbonden...'

Hoeveel mensen fluisteren eigenlijk bewust, vraag ik me wel eens af. Ja, met je vriend of vriendin in de bioscoop onder de film om dan even zachtjes in het oor te fluisteren: mooi hè?. En: als je gezellig dicht bij elkaar zit en de rest hoeft het niet te horen, of mag het niet horen.... Verder niet veel denk ik, behalve die ene paardenfluisteraar. Maar die hoeft zich niet bij mij te melden, ik heb geen externe fluisteraar nodig en dat is ook onzin, want ik bezit geen paard.

Today I trying to learn Dutch. fluis-te-run dus...(Engels, whisper ik dus zachtjes) Ja, ik moet best wel even oefenen met fluisteren, want meestal praat ik hardop, ook in mn slaap. Daarom ben ik vanmorgen maar meteen van start gegaan met oefenen, met de eerste stemtesten.

'Goedemorgen lieverd', fluisterde ik zacht naar mn partner. Ze keek me met grote ogen aan, alsof ik haar een groot geheim ging onthullen. 'Is er wat?' vroeg ze angstig. Nee, hoor, fluisterde ik zachtjes terug, ik fluister alleen maar, spannend hè. Waarom doe je dat? Dat is heel slecht voor je stembanden' O ja? meestal beginnen mensen te fluisteren, als ze juist last hebben van hun stembanden, als ze hees zijn, of met een opgezwollen keel rondlopen. Nou, eerlijk gezegd, ik heb nergens last van en 'k heb net ook even een paar zinnen gefluisterd, toen ik toch voor de spiegel stond en mn tanden aan het poetsen was. Vooral met je mond vol tandpasta, lijkt het heel angstaanjagend, dat schuimende gemurmel. Het klinkt heel spannend en geheimzinnig, maar je moet het ook weer niet te lang doen, vooral niet als je in je uppie bent, want dan zou je van jezelf gaan denken dat je niet in orde bent. Dus daarom heb ik er maar even heel hard achteraan gezegd: Good morning, my dear friend! Hè, prettig is dat. In de badkamer luisterde niemand mee, dus keek ik naar het spiegelbeeld in de badkamerspiegel voor me, deed mn hoofd wat dichterbij en fluisterde ik er tegenaan: It's going happen today'. En om het wat kracht bij te zetten, zette ik grote ogen op naar mezelf en fluisterde: You don't believe me, is n't it? Het spiegelbeeld glimlachte goedkeurend terug. Het leek wel een plot voor een nieuwe Baantjer-film of een slecht bonus-shot uit Crime Investigators. Dus toch nog maar even oefenen... Een dag lang fluisteren? Zou ik het volhouden? En stel nu eens dat ik toch onverwacht visite krijg en ik hen fluisterend welkom heet en zeg: 'kom binnen, ga lekker zitten, wil je ook koffie'. Misschien moet ik dan meteen erachteraan vermelden dat ik niet bij de Britse geheime dienst in dienst ben getreden, maar gewoon mn fluisterdag heb....

Voor de goede orde: ik ben helemaal okè hoor, niet ziek, mn tanden heerlijk gepoetst en weer zin om aan de slag te gaan. En ik weet het eigenlijk nu al: dat fluisteren hou ik nog geen drie minuten vol. 'k ben veel te bang dat ik last van mn stembanden krijg en 'k ben toch niet gek. Bovendien ben ik geen zacht eitje. Aan de andere kant hoop ik niet dat ik opeens een fluisterend iemand aan de telefoon krijg, die zn naam zachtjes fluistert en zegt: hè, fluister eens naar me terug, want ik heb ook een fluisterdag... 'k denk dat ik in schaterlachen uit zal barsten. Dat is namelijk het hele eieren eten. Nee, niet bellen vandaag: druk, druk, druk of tewel: busy, busy, busy. Met andere woorden: weer lekker bezig. O, wacht, de telefoon gaat... 'Hallo...?'
--------------------------------------------

Kijk op: http://www.dwotd.nl/ http://dwotd.web-log.nl
Errug leuk en leerzaam voor taalliefhebbers (zoals ik...)
--------------------------------------------
Dutch word of the day (18 januari):
339. Fluisteren to whisper [verb] [fluisterde, gefluisterd] ['fluis-tu-run']
Often one can create a noun from the verb by replacing the ending '-en' with '-er', however in this case it doesn't work A "whisperer" is a "fluisteraar". (Not that you will often use this word...)

Examples:-
"Het is niet netjes om in gezelschap te fluisteren."
("It is not appropriate to whisper while company is present.")

- "Is fluisteren slecht voor je stembanden?"
("Is whispering bad for your vocal cords?")

- "Waarom fluister ik jouw naam nog? ... Hoor ik steeds je stem..."
("Why do I keep whispering your name? ...
Do I constantly hear your voice..." This is a line taken from the song "Waarom fluister ik jouw naam nog" by the Dutch singer Benny Neyman. The song was very popular during the 80s.)

Related words:
- "Fluisteraar": whisperer.
Example: - "Het wordt tijd dat we een paardenfluisteraar inschakelen!"
("It's time to bring in a horse whisperer!")

- "Zacht praten": to speak quietly / in an undertone.
- "Stilte": quietness. - "Stilte!": quiet!
Tags: http://www.web-log.nl/tag/fluisteren
http://dwotd.web-log.nl/dutch_word_of_the_day/hints_on_pronunciation/index.html
--------------------------------------------

©Matthijs, 21 januari 2008