Help! Ik ben besmet

Het was vrijdagavond al laat, de klok wees dertien over twaalf (zaterdagmorgen dus al), toen de telefoon ging. Belinda, een goede vriendin van mij, klonk nogal gehaast. Ze had een 'dringende mededeling'. 'Ben je nog wakker, Gerard?' vroeg ze retorisch. Mijn vrienden weten dat ik vaak tot diep in de nacht op het 19 inch TFT-scherm zit te staren. 'Nou, ik dacht, ik bel je toch maar meteen even, om je te waarschuwen. Ik denk dat ik besmet ben'. Haar stem klonk zeer alarmerend. Ze zou toch niet aan de haal gegaan zijn met... Ik zag in gedachten schimmige beelden van verpleegsters in witte kleding, doktoren en ziekenhuizen voorbij komen, maar het bleek niet om haarzelf, maar om een 'zeer vernietigend' computervirus te gaan. Belinda is een serieuze meid en ze is een schat. 'Je vindt het niet erg hé, dat ik nu nog bel?'. Zonder het antwoord af te wachten, vervolgde ze: 'Als ik besmet ben, Gerard, kun je me dan helpen? Niet nu natuurlijk, want het is midden in de nacht. Maar ik stuur het door, dan kun jij het bekijken. Jij weet er vast meer vanaf. Het is voor je eigen veiligheid. Ik stuur je het bericht zo, Gerard, dan weet je waar het om gaat. Let goed op, want voor je 't weet ben je geïnfecteerd'. Oeps, een besmetting, dreigt er gevaar? Daar schrok ik toch wel even van.

Van tijd tot tijd ontvang ik van andere bekenden ook wel dergelijke mededelingen dat ik moet oppassen voor virussen. Dat is heel attent en niet verkeerd natuurlijk. Wat heb ik toch aardige vrienden hè?. Tja, en iedere keer dan denk ik: zou het nu echt serieus zijn of is het weer een hoax, zo'n nepbericht. "jdbgmgr.exe", de teddybeer, is er bijvoorbeeld zo één. Maar Belinda, die lieverd, is erg zorgzaam voor mij. Als ze mij belt, dan heeft ze daar een heel goede reden voor en ze weet dat ik een computerfreak ben en allergisch voor alles wat maar op virussen wijst. Nee, ik ben niet naïef, want als Belinda zo laat belt, is het meestal menens. 'Lieverd, het is fijn dat je belt. Dat stel ik zeker op prijs. Nee Belinda, het geeft niet, ik ben nog op. 'k zal er naar kijken, ja, ja stuur dat bericht maar door, maak je geen zorgen. Slaap lekker.' en ze hing op. 'k heb trouwens - verstandig als ik ben - toen meteen mijn computer uitgezet, want ik was juist bezig met een hele lading onnuttige e-mails te verwijderen. En dat niet alleen, een blik op de klok alarmeerde me. Ik was natuurlijk weer veel te lang doorgegaan. Nog net geen vierkante ogen. Dus was ik eigenlijk erg blij met haar telefoontje. Bovendien, ik neem goede adviezen van mijn vrienden altijd ter harte. Ze hebben immers het beste met mij voor. Het was inmiddels al laat geworden, maar heb daarna heerlijk en ontspannen geslapen hoor. De volgende morgen (afgelopen zaterdag) ging ik dus aan de slag en heb de hele computer nagekeken op verdachte mededelingen. Dus toch maar voor de zekerheid even dat doorgezonden bericht van Belinda controleren... Zou ik besmet zijn? Of niet? en ja hoor:

Dit was er weer zo één. Dit ding had ik al zo vaak ontvangen. Heel New York was in rep en roer, aldus de toelichting in het mailbericht. Het virus was nog maar pas in circulatie, opeens op zondag daarvoor, in de namiddag, ontdekt. Jaja, wat een sufferds toch bij McAfee, Symantec of hoe heten die bedrijven, dat ze 't zover laten komen, grinnikte ik in mezelf. Natuurlijk ben ik dan benieuwd wat het NOS-journaal te melden heeft en kijk meteen 's nachts op CNN naar het 'breaking news'... Nee, ik ben niet van Lotje getikt.

Moest ik nu boos worden op Belinda? Nee toch? Zij gaat immers ook alleen maar af op serieuze dingen, zaken en mensen. Daarom belde ze me ook, doortastend als ze is. Het is eigenlijk wel heel attent van haar. Want ze weet als geen ander dat ik serieus ben. Trouwens, dat zal ik haar natuurlijk nooit zeggen, maar Belinda is waarschijnlijk bijna 7 jaar te laat met haar waarschuwing, want sinds maart 2001 circuleert deze hoax al. Ik begin te vermoeden dat ze veel minder intensief de mailberichten uit haar laptop vist dan ik. O ja, laat het netnummer 040 van Jos Ghijsen nou Eindhoven zijn, dus geen Heerlen (045). Ja, ik was weer helemaal wakker. Van Belinda weet ik dat ze de afgelopen tijd frequent achter de computer heeft gezeten, want ze is één van mn hyves-vriendinnen. Gisteren kreeg ik nog een krabbel van haar: 'Hoi Gerard, dit is een berichtje van mij. Met mij is alles goed hoor. Met jou ook? Liefs van Belinda.' En dat zegt toch wel wat hè? Wat betreft dat bericht over het computervirus: Zouden er dan toch mensen zijn die meer dan zes of zeven jaar hun computer niet aanraken?, vroeg ik me nog even vertwijfeld af. Misschien, dacht ik opeens, is dat eigenlijk een uitstekend idee van Belinda om mn computer meteen uit te zetten. Briljant gewoon, een ongevraagd advies. De mensen die de PC een paar jaar niet hebben aangeraakt, zijn vast veel gelukkiger. Ze leven heerlijk ontspannen, ontdaan van alle hectiek. Misschien moet mijn computer ook wel helemaal uitblijven, morgen, overmorgen en volgende week. Voor altijd. Geen vakantiebestemmingen meer checken op Internet, maar gewoon direct onbevangen instappen in mn oude Renault en wegwezen. Harriet, mn schoonzus kan ik ook wel een briefkaartje sturen, dat we langskomen in 's-Hertogenbosch. Geen e-mail, maar gewoon een berichtje, handgeschreven met een blauwe pen, bezorgd door een heuse postbode. Het leven wordt weer een echte uitdaging. Heerlijk, geen nutteloze e-mails meer en geen kans op besmetting.

Dan weten jullie het nu: als je niets meer van mij hoort of geen reactie krijgt op je e-mailbericht: de stekker van mijn computer trek ik uit het stopcontact en het beeldscherm staat voortaan op zwart. Ik ben als de dood voor infecties. 'k wil ook niet als een workaholic bekend staan. Ja, mijn besluit staat vast: de stekker gaat er gewoon uit. Ik moest vandaag nog even het apparaat opstarten om dit bericht te verzenden, maar daarna is het gebeurd. Na het doorsturen van dat mailbericht zet ik dus de knop om. Definitief. Eindelijk rust. Het is maandagmorgen vroeg, 4 februari 2008, 00:21 uur en dat was het dan. Ja, deze datum ga ik onthouden! Wat een moment, een keerpunt. Bovendien, de televisie kan voortaan ook wel uitblijven. Heerlijk rust, geen TMF, America's Next topmodel, Nationale postcodeloterij, Pauw en Witteman, Housevision, Wegmisbruikers, de Lama's, Netwerk, 'Boer zoekt vrouw' en Peter R. de Vries meer. Gewoon voortaan een spelletje mens-erger-je-niet met de kinderen of een boekje over het leven in de zeventiger jaren ophalen in de bibliotheek en 's avonds rustig babbelen op de bank met Patricia en haar recht in de ogen kijken. Tijd en aandacht om in 'ronde kijkers' binnen te dringen. Mijn handen op andere zachte plekken, in plaats van een keihard, onvermurwbaar en statisch toesenbord aan te raken. De opwinding van die warme face-to-face momenten, heerlijk! Volgens mij staat er ook nog een pick-up op zolder met een stapel 33-toeren grammofoonplaten. Het leven gaat weer gezellig en interessant worden. Zappen naar nieuwe films is er niet meer bij. We bestellen gewoon kaartjes voor de bioscoop. Bij de kassa wel te verstaan, want we fietsen er eerst even langs. 'Uitzending gemist' kunnen we ook best missen. Als er echt een ramp gebeurt, dan gaat de sirene wel. Morgenochtend om twaalf uur is het weer zover: in het hele land worden de alarmsirenes getest. Natuurlijk wordt de X-box van onze Patrick ontkoppeld. Hij krijgt zijn mooie houten brandweerauto weer om mee te spelen. Morgenvroeg haal ik 'm uit de opbergkast op zolder. Net als de doos met puzzelstukjes. En Cindy, die kleine meid, hoeft ook 's morgens niet meer naar Nickelodeon te kijken. Het poppenhuis, de drie teddyberen en het kooitje met Snuffie de hamster zijn toch best leuk? Ik neem die leuke knuffelbeesten mee onder m'n arm, kijk haar vertederend aan en zeg dan tegen haar : 'Kijk eens lieve schat, wat ik opeens weer gevonden heb? Ja, die computer blijft voortaan gewoon uit, net als de TV. Voordat zulke apparaten nog meer impact gaan krijgen, moet ik nu redden wat er te redden valt. Resoluut. Belinda en mijn andere vrienden ga ik voortaan ook gewoon opbellen. Heerlijk, geen computer meer. Ik laat me niet vernietigen. Door geen enkel virus, door niets en niemand. Eindelijk ontspanning, virusvrije rust... O ja, weet je wat vernietigend is, het idee dat je langzaam maar zeker geïnfecteerd wordt... Zou ik dan toch besmet zijn? Waarmee eigenlijk?

Een hartelijke groet van Gerard.
4 februari 2008, 00:21 uur.

Ter info: het 'alarmbericht' die iedereen nu in haar/zijn computer heeft zitten.
Dan weet je waar het over gaat. Leuk hè?
Met dank aan mijn attente vriendin Belinda. Ik ben ook loyaal naar mn vrienden en heb het bericht dus meteen naar jullie doorgestuurd.
Je weet maar nooit hè?.
-------------------------------

From: Belinda J. To: Gerard van R., Jan B., Chris, Marianne F., Theo en Karin van Stobben, K.S. de Bruin,.....
Send: Fri, 1 Feb 2008 23:31:07 +0200
Subject: FW: FW: FW: FW: FW: LET OP ZEER VERNIETIGEND VIRUS

Het meest vernielend virus ooit
Jos Ghijsen
Allround Administratief Medewerker KPN Zakelijke markt
Shared Service Center Accounting NL
Postbus 2596 6401 DB Heerlen
Telefoon: (040) 289 22 28

Onmiddellijk lezen en doorsturen naar iedereen die je kent.
Je mag het volgende zeer ernstig nemen.
Je harde schijf zal crashen en iemand anders op het Internet neemt jouw naam en password over. Het is nog maar pas in circulatie, vanaf dinsdag. Het is een nieuw en heel gemeen virus waarvan weinig mensen op de hoogte zijn. Een nieuw virus werd pas ontdekt en volgens Microsoft normen is dit virus het meest (?) vernielend ooit!!!!!!!!!
Dit virus werd gisteren namiddag ontdekt door McAfee en er werd nog geen bescherming ontwikkeld. Het virus vernietigt gewoon Sector Zero van de harde schijf, waar alle vitale informatie van de computer gestockeerd is.
............enz.

---------------------------------------

©Matthijs, 4 februari 2008
Oorspronkelijke kop: Zeer vernietigend virus
Naar aanleiding van: 'Hoelang blijf je nog achter je computer zitten?'

Ik vind het fijn als je een reactie achterlaat.
Namen zijn om privacy-redenen gefingeerd.