Een brute handeling

Zijn trage voetstappen knarsten in de bijna bevroren sneeuw. Hij liep naar de schuur achterin de tuin. Hij moest een brute handeling verrichten. Niemand wist er vanaf, zelfs Fiona, zijn vrouw had hij niets verteld. Het moest in het geheim gebeuren, maandenlang had hij zich erop voorbereid. In het schemer sloop hij naar de schuur. Hij wist dat Bram daar rondscharrelde. Zoals altijd. Bram zou nog maar weinig toekomstperspectief hebben. Hij ging eraan, dat stond vast. Fiona was vandaag niet thuis, dus dit was het geschikte moment. Diederick hield het dunne koord angstvallig verborgen in zijn linker jaszak. Minutieus had hij de hele handeling voorbereid en gerepeteerd. Vastberaden ging hij verder, naar de plek waar het onverwacht moest gebeuren. Bram mocht niets in de gaten hebben. Hij deed de schuurdeur open en sloop zachtjes naar binnen, het koord met de lus paraat. Bram had niets in de gaten. Diederick ging vlak achter hem staan. Opeens, in een fractie van een seconde, trok hij de lus om Bram's hals en wierp het andere einde van het koord om de stevige balk bovenin de schuur. Bliksemsnel trok hij, tot Bram los van de grond bungelde. Diederick bond het eind van het touw vast aan de haak op de linkermuur, keek nog één keer achterom en smeet de schuurdeur snel achter zich dicht.

Het vroor dat het kraakte. De afgelopen dagen was het berenkoud. IJspegels hingen aan de dakgoot van het huis en aan het schuurtje. Er was veel sneeuw gevallen. Het leek bijna of het hele stadje ingesneeuwd was. Deze dagen, vlak voor Kerst, genoten Fiona en hij het meeste van de sfeerverlichting, die binnenshuis aangebracht was. Het verlangen naar gezelligheid, vooral van Kerst tot aan de jaarwisseling, was altijd sterk aanwezig. Net als ieder jaar verheugden ze zich op het traditionele kerstdiner.

'Fiona, ik wil je iets laten zien', zei Diederick de volgende dag op gedempte toon. 'Kom maar mee'. Hij liep, met Fiona in zijn kielzog, naar de schuur. Hij deed de piepende deur open, keek naar binnen en zag... een lege strop. De paniek sloeg toe, waar was Bram? 'Wat is er Diederick', wat wil je me laten zien?', vroeg Fiona. 'Eehhh, ik heb Bram gisteren opgehangen', bekende Diederick met een blos op zijn wangen. Fiona keek verbijsterd. 'Dat meen je toch niet?' Diederick keek in het halfduister en liep naar achteren. Een lichte beweging... Bram leefde nog. Hij had zich los geworsteld uit de strop, het touw zat niet strak genoeg. Bram was met een sprong op de grond terecht gekomen en het konijn zat heerlijk te knabbelen aan een wortel. 'Fiona', zei Diederick, en hij haalde opgelucht adem, 'we gaan morgen een mals kippetje bij de poelier ophalen voor ons kerstdiner. Nu ik Bram vredig zie rondscharrelen, houden we 'm toch nog maar even. We hebben 'm voor niets vetgemest. Ik kon het eigenlijk niet over mijn hart verkrijgen. Toch wel een lief beestje. Die overgang naar de schaal op tafel, moeten we hem nu maar besparen.

-------------------------------------------
Schrijfopdracht, exact 500 woorden
In de tekst zijn de woorden: Ingesneeuwd, Toekomstperspectief, Berenkoud, Jaarwisseling, Sfeerverlichting, Verlangen en Overgang verwerkt.


© Matthijs, 11 december 2024
Ik vind het fijn als je een reactie achterlaat.