Langzaam trok Catharina de grote deur open en daar, wat verder van haar af, zag ze hem onbeweeglijk liggen. Zijn glimmende huid zag er wat zweterig uit, maar begerig als ze was, kwam ze wat dichterbij en keek nog eens goed. De hele dag had ze geprobeerd het idee van zich af te zetten, maar ze moest zwichten voor haar innerlijke drang, voor haar onstuimig verlangen.
Zou ze het erop wagen? Voorzichtig pakte ze hem beet en sleepte hem naar voren. Hij bleek niet zoveel zwaarder dan ze dacht. Zonder enig verzet schoof ze hem voorzichtig in haar richting. Hij bood weinig weerstand. Ze kon de heerlijke geur van zijn poriën ruiken en het prikkelde al haar zintuigen. Wat zag hij er schitterend en aantrekkelijk uit. Hij had een tijd in het pikkedonker gelegen, opgesloten. Nadat ze zich ervan overtuigd had, dat hij goed en stabiel lag, had ze hem een tijd met rust gelaten. Toch maakte dat geen evident verschil. Nu wilde ze hem beetpakken. Hier, op dit moment, zo vlak bij haar, wilde ze ultiem van hem genieten. Onder het mom van 'wat niet weet, wat niet deert', voelde Catharina, dat haar drang om te begeren alleen maar toenam. Ze wist al langere tijd dat ze er eigenlijk niet aan mocht toegeven, maar ze kon het niet weerstaan. Allereerst moest ze iets onvermijdelijks doen. Ze weifelde even. In een fractie van een ogenblik, griste ze het glimmende voorwerp resoluut van tafel en pakte het lemmet stevig in haar hand. Ze drukte hem stevig en daadkrachtig naar beneden en met een lichte aanzet stak ze het vlijmscherpe mes. Ze knikte zichzelf goedkeurend toe. Ze zou hem alleen aan de buitenkant bewerken. Met één lange haal flitste het stalen mes van boven naar beneden. Daarna bewerkte ze hem deskundig met het volgende attribuut. Gelukkig, geen al te ernstige beschadigingen, constateerde ze, alleen wat schaafwonden. Dit kon niet deren, geen uitschieter naar zijn binnenste. Ze schoof resoluut wat dichter in zijn richting en ze zag hem nu van heel dichtbij. Gretig strekte ze eindelijk haar handen uit.
Nee, Catharina liet zich de kaas niet van het brood eten...
Schrijfopdracht
'Schrijf een spannend verhaal van maximaal 500 woorden. Er mag geen moord en doodslag in voorkomen en bloed is evenmin toegestaan.'
© Matthijs, 9 juli 2009
Lekker hè?, een boterham met kaas.
Ik vind het fijn als je een reactie achterlaat.
