Ja, ik sta bijna op de drempel
en kijk nog even achterom
Nu moet ik alles achterlaten
datgene, waarmee het ooit begon
De sprong zou kort zijn, zeker weten
een stap voorwaarts, een ogenblik
voor altijd had ik 't toch niet bezeten
voortschrijdend inzicht, misschien een snik
Vasthouden, nee 'k kan niet meer wachten
De tijd tikt door, met perspectief
Alleen wat zinvol was, blijft in gedachten:
dat wat me dierbaar was en lief
Nu niet getreuzeld, snel gehandeld
Ja voor mij ligt, is wat mij wacht
rustig bedaard maar doorgewandeld
naar het jaar twee-duizend-acht
© Matthijs, 29 december 2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten