Septembergeluk

Zij wandelde verblijd en trots
met haar geluk in de septemberzon
zich niet beseffend dat daarna
snijdende impulsiviteit
haar vlijmscherp raken kon

Haar buurvrouw zei: hé meid ben je bevallen?
het werd zo langzaamaan wel tijd nietwaar
ach, is dit nou je kleine kindje,
laat mij eens kijken,
hij is wel bleekjes en wat raar.

't lijkt wel een apie, net zn vader
zei ze glimlachend, ondoordacht
en de kersverse moeder, ze trad niet nader
Drie scherpe onbesuisde pijlen,
die had ze zeker niet verwacht.

De vluchtige correctie:
't kind is wel lief hoor, beste meid'
voorkwam niet dat de jonge vrouw,
volkomen gebrouilleerd bleef zwijgen,
maar tegen 't ventje zei: 'ik hou van jou'.

---
spontaan gedichtje, zomaar even een herinnering aan mijn moeder (overleden 2003)


© Matthijs, 10 december 2007
Ik vind het fijn als je een reactie achterlaat.
Meer blogs lezen? Word lid van mijn bloghyve op hyves:
http://blogsvanmatthijs.hyves.nl