Le quatorze juillet

Al een tijdje heb ik aandachtig zitten luisteren. Buiten is het rumoerig. Het gerucht ging dat ik de lonen wilde verlagen. Maar het tegendeel is waar. In de Staten-Generaal had men voorgesteld om de vaste broodprijs af te schaffen en de belasting te verhogen. Dat is natuurlijk onaanvaardbaar, maar tegen geruchten valt zo weinig te doen. Iedereen is trots op mijn mooie behang, dat ik met mijn 300 werknemers vervaardig. We hebben ons gespecialiseerd in Engels fluweelpapier. Dat blauwe papier wint steeds meer aan populariteit. Je zult het geloven of niet, maar zelfs Madame de Pompadour heeft op aanraden van graaf Mirepoix haar appartementen met dat papier laten behangen. Het wordt een nieuwe trend, die Rococo-cultuur, geen kale muren meer, maar bestreken met het mooie blauwe behang. Vast en zeker. Het staat koninklijk en ik weet zeker dat het niet lang meer zal duren, of ook in de paleizen van de koning worden de wanden daarmee bekleed. De vraag neemt al toe. Daarom begrijp ik niet dat de werknemers ontevreden zijn. Ze moeten niet afgaan op geruchten dat ik wil korten op de lonen en de broodprijs wil verlagen. Het nieuwe Engelse fluweelbehang zal weldra in heel Frankrijk worden gekocht door de industriëlen, de adel en de landheren. Mijn winkel, die ik in 1776 heb geopend tegenover de Tuilerieën in Parijs (bij het Louver), loopt gesmeerd. Wat was het toch een prachtig gezicht toen de luchtballon, die werd opgelaten vanuit het park van mijn landhuis la Folie Titon, behangen was met dat blauwe fluweelpapier. De Gebroeders Montgolfier waren blij met adviezen, geld en 24 rollen azuurblauw behang, die over de luchtballon werden geplakt. Een mooi gebaar dat ze 'm de 'Aerostate Réveillon' hebben gedoopt. Op 27 en 28 april zijn mijn werknemers in de behangfabriek in Faubourg Saint Antoine in staking gegaan. Ze dachten dat ik ook zo onmenselijk was, om ondanks die ontwikkelingen, de lonen te verlagen. Maar dat ben ik niet. Ik heb het beste met mijn arbeiders voor.

Ze hebben in een vlaag van verstandsverbijstering mijn huis aangevallen en alles verwoest. Mijn hele huis was volgestouwd met boeken, schilderijen en kostbare meubelen. Ze hebben alles vernield of in brand gestoken, uitgezonderd mijn 2.000 flessen wijn die in de kelder lagen opgeslagen. Gelukkig heb ik met mijn familie weten te ontsnappen. Via een muur zijn we weggevlucht, weg uit handen van de woedende menigte. Op aanraden van mijn vriend Jacques Necker ben ik nu met met mijn gezin naar de Bastille Saint-Antoine in Parijs gevlucht. Deze Bastille is een prachtig gebouw, gelegen aan de Rue Saint-Antoine 232. Het kasteel is gebouwd rond 1370 door Karel de Vijfde, die door de Fransen Charles Quint wordt genoemd, als onderdeel van de bescherming van Parijs. Karel V had een vluchtplaats nodig die hem veiligheid zou kunnen schenken, een fort. Daarom liet hij een vesting bouwen dieaanvankelijk onder de naam Chastel St. Antoine bekend was. De Bastille is een fort met acht torens met anderhalve meter dikke muren. De torens zijn zo’n 25 meter hoog. Hier, binnen deze stevige muren moet ik redelijk veilig zijn. Het bouwwerk wordt gebruikt als gevangenis. Op 5 mei 1789 werd voor het eerst in meer dan 175 jaar de Franse Staten-Generaal bijeengebracht. Ze hebben gesproken over een oplossing van de financiële crisis. 17 juni riepen vertegenwoordigers van de Derde Stand, het volk, zich uit tot ‘Assemblee Nationale’. Hun doel was is om een grondwet te schrijven voor het hele land. Nu zijn de mensen erachter gekomen dat koning Lodewijk XVI troepen heeft samengebracht rond de hoofdstad. Bovendien hebben ze mijn vriend, de populaire minister van Financiën Jacques Necker ontslagen. Het gaat niet goed met Frankrijk. De toenemende onrust zwelt aan. Als het volk maar niet de regie in eigen handen gaat nemen, want dan zou er wel eens een revolutie kunnen uitbreken. Hier in de Bastille ligt ruim 13.600 kilo buskruit opgeslagen en dat mag niemand weten...

Vanmorgen vroeg heeft zich een groep mensen buiten het gebouw verzameld. Rond het midden van de ochtend eisten ze de overgave van de gevangenis, het verwijderen van de wapens op de muren en de overdracht van de aanwezige wapens en munitie. Twee vertegenwoordigers van de woedende menigte hebben op de deuren gebeukt. De bewakers hebben ze binnengelaten om te onderhandelen. Maar ze zijn ontevreden en eisen volledige overgave. Zojuist, rond het middaguur, kwam er een derde onderhandelaar naar binnen met definitieve eisen. De menigte buiten wordt intussen steeds ongeduldiger. Volgens mij is het zover, ik hoor mensen naar binnen stormen. Het is een hels kabaal. Het lijkt wel of de muren worden afgebroken. Er worden schoten gelost buiten...

Het is 14 juli 1789, half twee 's middags.
We zitten hier met zeven mensen. Ik hoop dat ik en mijn zes metgezellen het leven zullen behouden. Volgens mij is het nu echt revolutie. Daar komen ze...


Jean-Baptiste Réveillon.

In het huis van de koning, in Versailles, heerste er een vreemde stilte op 14 Juli 1789. De koning schreef in zijn dagboek. De gebeurtenissen van de afgelopen weken, maar voor vandaag had hij geen woorden meer. Hij schreef in zijn dagboek:
Zaterdag 11 juli: Vertrek van Necker.
Dinsdag 14 juli: ‘NE RIEN’. Dit betekent: ‘NIETS.’

Hoe ging het verder?

Lees over de Franse revolutie en de bestorming van de Bastille op o.a.: Bibliotheek Den Haag, Franse revolutie Bastille Saint-Antoine, Wikipedia Réveillon, Wikipedia

Een prachig werkstuk over de bestorming van de Bastille, maar ook een beschrijving van de oorzaak en gevolgen, is gemaakt door Corine van Middelkoop en Josianne de Jong. Hun werkstuk kun je vinden op: http://members.lycos.nl/debastille/index.html

Quatorze Juillet (in het Frans: Fête nationale) is in Frankrijk de jaarlijkse nationale feestdag (14 juli) ter viering van de bestorming van de Bastille-gevangenis in 1789 waarmee het begin van de Franse revolutie werd ingeluid. Formeel is dat niet helemaal juist: men viert de 'verjaardag' van de bestorming van de Bastille, het feest van de Franse federatie. Dat was een patriottisch feest op 14 juli 1790 om de eenheid van Frankrijk te benadrukken. Het gevoel van vaderlandsliefde kon na het debâcle van de Frans-Duitse Oorlog (1870-1871) wel een oppepper gebruiken (bron: Wikipedia)

©Matthijs, 14 juli 2008.
Historische beschrijving van het begin van de Franse Revolutie.
Van de Bastille is anno 2008 niets meer over.

Ik vind het fijn als je een reactie achterlaat.
Meer blogs lezen? Word lid van mijn bloghyve op hyves: http://blogsvanmatthijs.hyves.nl/